Traditioneel komen we in onze geloofsgemeenschap samen op 1 of 2 november, om
iedereen waarvoor we het afgelopen jaar samenkwamen om er afscheid van te nemen
in de verrijzenisliturgie, samen te herdenken.
We kozen dit keer voor een nieuw type herdenkingskaars; ook het
gedachteninskaartje zat in een nieuw kleedje.
Liefhebben
is beschutten
zonder vast te houden,
ruimte scheppen
in tijd en eeuwigheid.
En daarom zeggen :
doe maar,
ga maar,
zo lang, zo ver
als nodig is.
Kijk maar niet om.
Ik wacht. Ik blijf.
Liefhebben
heeft te veel voeten in de aarde
om zonder verdriet
te kunnen zijn.
(De foto's zijn (c) Marc Bresseleers - klik op de foto's voor een vergroting, ga terug met de <Back> knop van de browser.)
