Beste familie,
Dit is een hartverwarmend verhaal van de evangelist Lucas. Een verhaal met een duidelijke boodschap:
de dood van Jezus is niet het einde, Jezus leeft!
Voor Tuur was dit verhaal vanzelfsprekend, Jezus kan je ontmoeten in mensen, in dit stukje evangelie is het een vreemdeling, hoe kan je Hem ontmoeten? Eenvoudigweg door met elkaar te spreken over wat er in je hart leeft,
te luisteren naar mensen die gelukkig zijn, naar mensen die diep ontgoocheld zijn, naar mensen met veel verdriet op zoek naar vriendschap.
Tuur was voor mensen een luisterend oor.
Hij gaf hen brood om te delen, levenskracht en levensvreugde.
Vanaf zijn kinderjaren bouwde Tuur aan een gemeenschap van mensen, die niet alleen elkaar verdragen, maar elkaar liefhebben.
Een gemeenschap waarin er ruimte is voor een glimlach, een bloem, een warm hart……voor een stukje hemel op aarde….
Hij was in al zijn eenvoud een prachtig priester.
Ik wil hem vergelijken met een klein stukje glas dat, waar zo een scherfje ook terecht komt, het weerkaatst de zon. Tuur weerkaatste Gods liefde naar mensen,
hij was mensen nabij door schakel te zijn in het liefdespel tussen God en de mensen in elke gemeenschap waar zijn woning was.
Diep in zijn hart bewaarde hij de woorden: Niet gij, Tuur, hebt Mij gekozen maar Ik, God, heb u gekozen en een taak gegeven….
Toen de dagen voor hem erg somber werden, was zijn broer Leo, niet veraf…. mocht hij elke dag voelen hoe ze elkander op handen droegen…
Jezus leeft in mensen..
Vandaag zeggen we ‘Dank Tuur, rust in Gods vrede’.
(ga terug met de <back> knop van je browser)