Ter herinnering aan Tuur Ribbens

6 september 1931

23 september 1956: Tuur wordt priester gewijd

De Drievuldigheidskerk was niet zijn eerste werkplek

1996: Afscheid van de Drievuldigheidsparochie

2006: 50 jaar priester

November 2020: We vernemen het overlijden van onze voormalige parochieherder

• Dag Tuur
  Ik kijk met een goed gevoel terug op onze fijne samenwerking, jij als aalmoezenier en ik als leider en groepsleider van onze scoutsgroep.
  Bedankt voor alle ondersteuning, de fijne gesprekken, je bezoeken aan onze kampen, bezinningen en talrijke misvieringen.
  Ik herinner me ook nog een feest in de Paroza voor jou, waarbij we zorgden voor een live telefoonverbinding met een goede vriend, ik geloof in Brazilië.
  Je was aangenaam verrast, maar bleef er ook heel rustig rond.
  En ritten met je Fiat met aanhangwagen om oud papier of iets anders van materiaal voor onze groep weg te brengen.
  We waren zo in gesprek, dat je even niet oplette en met je wagen achterin een andere auto reed, die voor het rode licht stond te wachten.
  Hier was je iets minder aangenaam verrast, maar ook nu bleef je heel rustig.
  Zo herinner ik me je als iemand kalm en rustig, maar met een luisterend oor en altijd bereid om te helpen.
  Bedankt Tuur voor alles , een stevige linker!
  Bart Bergen - Groepsleider 30ste Prins Boudewijn 1994-1996



• Dankbaar om het leven van deze goede herder die vele jaren op onze H. Drievuldigheidsparochie hoeder was van jong en oud. Een graag geziene mens onder de mensen die door zijn eenvoud en trouw geloof sterk aanwezig was in onze gemeenschap.
  Filip Cromheecke – Porto Velho - Brasil
  Fidei Donum priester en parochiaan van de Heilige Drievuldigheid



• Dag Tuur,
  Hoewel we elkaar een beetje uit het oog verloren de laatste jaren, kwam het droevige nieuws toch een beetje onverwacht.
  Als kind kende ik je als een actieve en luisterende pastoor die een nieuwe wind liet blazen door onze parochie. Kindervieringen, andere instrumenten dan orgel weerklonken, nieuwe liedjes, een aanwezige en betrokken priester…
  Maar ik leerde je pas echt kennen als aalmoezenier van scoutsgroep den 30 die toen nog boven Paroza en naast de kerk hun lokalen hadden.
  Je was daarbij niet te beroerd om de handen uit de mouwen te steken: een ruimte maken om sjorbalken te stapelen, check, met een auto van iemand van de leiding die maar tot in 2de versnelling kon schakelen van het kampterrein in West-Vlaanderen naar huis rijden om kosten te sparen, check, je bereidheid om overal te helpen, check.
  Maar bovenal herinner ik me onze lange gesprekken als we een of ander kampterrein in de Ardennen gingen bezoeken. Daar leerde ik je ook kennen als een wijs man, geen haantje de voorste maar wel iemand die heel goed wist waar hij mee bezig was en steeds het goede zocht in elkeen.
  Een warm dankjewel dat ik je mocht kennen en een stevige linker.
  Beredenerende lijster



• Vanmorgen (vrijdag 6 november) vernam ik het nieuws over het overlijden van Tuur Ribbens. Tuur is dinsdag 3 november gestorven na heel wat ongeregeldheden wat z’n gezondheid betreft. Zelfs Covid 19 is hem niet gespaard gebleven.
  
  Ik leef mee met de familie en vrienden van Tuur. Tuur was deken van Borgerhout en had vele vrienden. Hij was pastoor van de H. Drievuldigheid. Tuur was een vergevingsgezinde man. De tegenstellingen zowel in zijn parochie als in het decanaat waren groot. Hij wist als geen ander daar mee om te gaan.
  
  Hij was dan ook een vooruitstrevend en moedig man. Ik heb hem mogen opvolgen en heb toen pas beseft wat het is leidinggevend te zijn in een wereld waar de tegenstellingen zo groot zijn. Tegenstellingen qua karakters van mensen maar ook tegenstelling qua visie over de toekomst van de parochies en van de pastoraal in het algemeen..
  
  Tuur is er in geslaagd van deze beide te verzoenen en ze in te passen in een pastoraal die de mensen eerst plaatst om ze daarna in liturgie en catechese verder gestalte te geven. Hij heeft er naar gestreefd mensen voor hun verantwoordelijkheid te plaatsen, van de leiding door te geven aan mensen die er bekwaam voor waren. Dit werd door Tuur onderlijnd met zijn pensionering. Toen heeft hij zijn idee over ‘verantwoordelijkheid’ gestalte gegeven. ‘Nu is het jullie beurt om leiding te nemen en te geven’.
  
  Hij zelf heeft zich nadien ten dienste gesteld van het decanaat Merksem waar hij met zijn ‘tanteke’ van in de 90 verbleef. Tuur is voor mij een voorbeeld. Moge God van de toekomst hem een nieuw leven geven.
  
  Toon Nauwelaerts
  


• Ook al had Tuur een gezegende leeftijd, toch heeft zijn overlijden ons verrast. Onze kennismaking met Tuur moet om en bij de 45 jaar geleden zijn toen wij, als nieuwe bewoners van de Berchemlei 32, nog dachten te behoren tot de parochie van het H. Hart op de Te Boelaarlei. Na die rechtzetting is Tuur sindsdien een constante geworden in ons familiaal leven en maakte hij deel uit van heel wat heugelijke momenten in onze familie.
  Familie Verstraelen



• Als ik aan Tuur denk dan zie ik een priester die probeerde tussen de mensen te staan.
  Hij heeft het niet gemakkelijk gehad in onze parochie met 2 heel verschillende onderpastoors.
  En toch, hij wou ten allen tijde verbinden.
  Wieza
  


• Als ik een suggestie mag doen voor een evangelietekst voor de uitvaart van Tuur Ribbens, dan zou ik de zaligsprekingen heel toepasselijk vinden. Elk van deze zaligsprekingen gaat op voor Tuur. Hij heeft ooit gezegd : 'Wij hebben het altaar omgedraaid, nu is het aan jullie om over te nemen'.
  Dit was Tuur ten voeten uit : hij geloofde in een kerk die van onderuit gedragen werd en niet van bovenuit bestuurd.
  Hij geloofde in de rol van de vrouw in de kerk en gaf haar een volwaardige plaats. Hij zag leken als medestanders en geen gatenvullers. Hij gaf communie aan mensen die gescheiden waren ook al kreeg hij daarvoor kritiek ( anonieme brieven aan de hiëerarchie). Voor hem telde niet het instituut maar de mens.
  Zalig zij die voor dat ideaal leefden want aan hen behoort het Rijk der Hemelen.
  Tony Vuylsteke
  


• Het was toch even een schok het vernemen door een aangetrouwde neef (vriend van cyriel Ribbens) dat 'onze Tuur' overleden was.
  Zoveel jaren met hem gewerkt in allerlei besturen :jeugd, scouts, gezinswerking, Parozabestuur, welzijnszorg, Jubilatekoor... enz.
  Telkens was Tuur met volmondigheid aanwezig en wees vooral op het 'concreet' zijn en zomaar geen woorden waar we niks mee hadden.
  Tuur was ook altijd een vriend en goedmoedig : 'ik werd priester om mensen nabij te zijn ', zijn er dan nog meer woorden voor nodig wie deze priester was .
  Eender die meewerkte in onze parochie vond Tuur geweldig ...
  Eén anekdote wou ik toch nog kwijt om Tuur zijn grappigheid : hij vroeg me op een feestje: Jan, wat is voor jou Marietje? Ik antwoordde :Tuur dat is een geschenk uit de Hemel, als antwoord vertelde toen Tuur: oh, dan heb ik nog hoop!!
  
  Tuur, bedankt voor uw zijn , je was een priester uit duizend,
  Mariette en Jan
  


• Mijn innige deelneming aan de familie van Tuur Ribbens en aan al diegenen die hem vandaag nog zo erg zullen missen. Hij was een heerlijk man zeer begaan met de medemens, zeer gevoelig ook. Hij was een van de deelnemers van de inleefreis naar Burkina Faso in 1995 waar ik nog steeds zeer goede herinneringen heb
  Magda Ooms
  


• Tuur zal gemist worden. Zo’n lieve en nabije man.
  Hilde Geraets
  


• Een warme mens... moge hij rusten in Gods Vrede.
  Marie Helene van Tichelen
  


• Mijn innerlijke medeleven, aan heel de ploeg...
  Youssef Souissi
  


• Heel veel dankbare herinneringen aan Tuur, zowel in de pastoraal in Borgerhout als op vele diaconale plaatsen, niet in het minst de vele jaren stille chauffeur voor de kruisen van de Goede Vrijdagtocht.
  Annemie Luyten
  


• De familie Walter en Bie Belis met 5 kinderen woonden op Wapenstilstandlaan 53. Buren van de pastoor en ook van de kerk. Ik werd wakker van de klokken in de toren naast mijn slaapkamer. Tuur was niet enkel een buurman en de pastoor van de parochie. Voor mijn ouders was hij de priesterfiguur die concreet probeerde Jezus na te volgen en gestalte gaf aan wat geloven is. Tuur was een vriend in de echte diepe en warme betekenis.
  Als kinderen hoorden we over de zeiltochten die papa deed met zijn twee pastoors, Tuur en Fons. Echte kameraadschap was er tussen die mannen door samen om te gaan met de natuurelementen van water, wind, zon en regen, bij het opboksen tegen de wind in de Oosterschelde.
  Ook de kleinkinderen kenden Tuur. Zij mochten mee de kerk kuisen met grootmama en gaan kijken in de sacristie. De dochter van Grete heeft hij als jongvolwassene ingewijd in het christendom, gedoopt, haar huwelijk gezegend en haar 2 kinderen gedoopt.
  Tuur is altijd de steunpilaar van mijn ouders gebleven. Hij heeft aan papa de laatste communie gegeven. Heel eenvoudig met de juiste woorden was Tuur de mensen nabij. In de laatste weken was mama uitgeblust, uitgeleefd, ze verlangde naar papa. Maar de laatste persoon naar wie ze bewust en gewild nog heeft gebeld was Tuur.
  We zullen steeds met dankbare vreugde aan Tuur terugdenken.
  Hilde, Herman, Grete, Frie en Leo Belis
  
  
• Als groepsleider heb ik, en onze leidingsploeg, veel gehad aan Tuur.
  Achter de schermen heeft hij ons, als jongvolwassenen, veel bijgeleerd en gesteund. Hij kon op een respectvolle manier onze wilde ideeën temperen en was, zeer subtiel, een onmisbare brug tussen ouders en de leiding.
  Wij hebben alleen maar mooie herinneringen aan hem.
  Geert Janssens
  Ex-groepsleiding 30ste Prins Boudewijn.
  



• Mijn herinnering, zeer genegen, aan EH Tuur Ribbens
  
  Tuur,
  Je was en blijft een spoorteken naar innerlijkheid: als vriend in mijn persoonlijk leven en als groepsaalmoezenier voor onze scoutsgroep 30ste Prins Boudewijn. Je had, je gaf betekenis in vele opzichten en je deed dat als ‘Relativerende Reiger’ (dat was de totem die we jou gaven) altijd met heel veel mildheid, geestigheid, bescheiden maar tegelijk zeer diepgaand. Bijzonder dankbaar dat ik samen met jou onderweg mocht zijn; dat we bij jou ruimte kregen om - tuimelend als jonge wolven in het leven - te zijn wie we werden.
  
  Jan Van Reusel, groepsleider 1981 - 1987 30ste Prins Boudewijnscouts
  
  Jan VAN REUSEL
  communicatie nationale leiding
  Scouts en Gidsen Vlaanderen